Riaba-Moschter

Anno achtzeahhonderddreißech,
d`Beem hot grausech packt dr Froscht,
so dass d`Leut, ob faul, ob fleißech,
koi Obschd hent kriagt für nuia Moschd.

Wenn für d`Weiber jo ond Kender
ganz gwieß isch schlemm a Hongersnot,
isch`s fürn Manne no viel mender,
fehlt dr Moscht em Haus zom Brot.

 

Aus isch no mit Fraid ond Friede, 

nemme schmeckt`n Kraut und Wuuscht,

koiner will do Plä(n) mai schmiede,

Thema “eins” hoißt bloß no Duuscht.

 

 

 

D`Naot ischt do zom Überwende!
s`frogt sech freilech jo bloß wie?
Ebbes Nuis sott ma erfende:
ebbes gsonds, net mit Chemie.

Aber mach a Fauscht mol ohne Fenger!
Do ischt älle Müah für d`Katz.
Wia schwitzet do dia Kuschterdenger
ond düftelet a`me Moscht-Ersatz.

Bloß ohne Äpfel, ohne Birageit
-es ebe halt koin Saft.
Halt! Ma könnt amol probiere
Riaba, dia geit`s massehaft.

Dui Idee hot potzblitz zonde.
Älles ischt zor Moschte grennt.
Neamer frogt, wer hot`s erfonde,
sìsch em Nu scho Gmoids-Patent.

D`Riaba schnell en d`Mühö nei karret
ond davo a Gschnitzel gmacht.
Älle schaffet se wia narret,
d`Press schier ausanander kracht. 

Lauft dr Saft net endlich ronter?
Wia Regaschirm send älle gschpannt.

 

Jetzt!`r kommt!Mei Seel, a Wonder! 

D`Leut send außer Rand ond Band.

 

 

Sodele, der wär erfonde,

 

dr Kuschterdenger Riabamoscht.

D`Fässer gfüllt ond nei de Schponte

ond no frai di Girgele-Proscht!

 

 

 

Heinz Wolpert